اصل ماشینکاری و جریان فرآیند چرخ دنده چیست؟

پردازش چرخ دنده ها در اصل به دو روش اصلی تقسیم می شود: 1) روش کپی کردن 2) روش شکل دهی که به عنوان روش توسعه نیز شناخته می شود.

روش کپی به این صورت است که روی یک دستگاه فرز با فرز دیسکی یا فرز انگشتی با همان شکل شیار دندانه چرخ دنده پردازش می شود.
روش شکل دهی را روش شکل دهی نیز می نامند که از اصل مش بندی چرخ دنده برای برش پروفیل دندانه های چرخ دنده استفاده می کند. این روش دقت بالایی دارد و در حال حاضر روش اصلی ماشینکاری دندان دنده می باشد. انواع مختلفی از روش های شکل دهی وجود دارد، از جمله چرخ دنده، حباب چرخ دنده، تراشیدن، آسیاب کردن و غیره، که از جمله رایج ترین آنها می توان به شکل دهنده چرخ دنده و حباب چرخ دنده، تراشیدن و آسیاب کردن برای مواردی با دقت و نیاز بالا استفاده می شود.
فرآیند ماشینکاری چرخ دنده شامل فرآیندهای زیر است: پردازش خالی چرخ دنده، پردازش سطح دندان، فناوری عملیات حرارتی و تکمیل سطح دندان.

قسمت‌های خالی چرخ دنده عمدتاً آهنگری، میله‌ها یا ریخته‌گری‌ها هستند که بیشتر از آنها آهنگری استفاده می‌شود. ابتدا برای بهبود نوع برش و تسهیل برش، لایه خالی نرمال می شود. سپس با توجه به الزامات طراحی چرخ دنده، سفال، ابتدا به شکل خشن پردازش می شود تا حاشیه بیشتری حفظ شود.
سپس نیمه تکمیل، چرخش، نورد، شکل دهنده چرخ دنده، به طوری که شکل اصلی چرخ دنده; پس از عملیات حرارتی چرخ دنده، بهبود خواص مکانیکی چرخ دنده، با توجه به الزامات استفاده و مواد مختلف مورد استفاده، تمپر کردن، سخت شدن کربوهیدرات، سخت شدن القایی فرکانس بالا سطح دندان وجود دارد. در نهایت، چرخ دنده تمام می شود، پایه تصفیه می شود و شکل دندان اصلاح می شود.